Experiencias do obradoiro Autocoñecemento para o botrato en Ponte Caldelas

“Autocoñecemento para o Botrato en tempos de coronavirus” foi o que nos convocou a dous grupos de mulleres en Ponte Caldelas.

Foron oganizados e convocados polo CIM, con todas as medidas de seguridade precisas para soster un espazo presencial desde o coidado e o botrato para todas nós…

Todas necesitabamos vernos, contarnos, compartir…

Queremos partillar aquí algo da experiencia de varias compañeiras:

“Síntome menos pesada, máis lixeira. Coa visualización de cando era nena, sentín o clic de non xulgar, como que caín na conta de que non necesitaba xulgar. E non me sinto tan culpable, estaba metida nun lío con iso. E agora sinto que a solución é ter máis calma na miña vida. Non necesito facer tantas cousas e non necesito tampouco que sexan tan perfectas. Poden pasar sen xulgalas…”

(Lucía)

“O obradoiro foi para min unha viaxe de introspección imprevista que me valeu para decatarme de fortalezas que pensaba que non tiña e cerrar, de todo, contas pendentes co pasado. Foron días máxicos para min e moi enriquecedores. Grazas por todo, de corazón.”

(Alicia)

“Que aprendín? Aprendín a escoitar o meu corpo, a poder ver as miñas feridas, a darme conta. Aprendín a aceptarme, a darlle valor ao autocoidado. Foi unha oportunidade poder asistir ao obradoiro de Tareixa, e grazas a unha entorna de seguridade con outras compañeiras. Fíxome avanzar na miña busca interna. Aprendín a identifcar moitas cousas, ás que antes non dera a importancia que realmente teñen, visualizar todas esas ferramentas para telas dispoñíbeis, foi un dos agasallos que me ofreceu este espazo de crecemento, que sinto que agora podo acompañame no meu camiñar. Moitas grazas Tareixa e a vós compañeiras tamén. ”

(Teresa)

Se todo o mundo opina sobre o meu corpo, como non vou querer ocultarme?

Un artigo máis da revista feminista Pikara Magazine. Neste caso: “Si todo el mundo opina sobre mi cuerpo, cómo no voy a querer ocultarme?” escrito por Beatriz Villanueva Martín. A autora intenta contestar á pregunta de como xestionar a realidade de ser observadas e xulgadas como mulleres.

Moi suxestivo, como a maioría dos artigos de Pikara Magazine… Podes ler o artigo facendo click aquí.

Segundo expresan as súas promotoras , “Pikara Magazine practica un periodismo de calidad, con perspectiva feminista, crítico, transgresor y disfrutón. No nos definimos como una revista especializada en feminismo, sino que tratamos todo tipo de temas sociales, políticos y culturales con una mirada feminista. Nacimos en 2010 porque como lectoras echábamos de menos un medio de comunicación en el que confluyeran la perspectiva feminista y el buen periodismo. Como periodistas, nos apetecía construir un espacio en el que disfrutar comunicando sobre aquellos temas que nos apasionan: queríamos un cuarto propio, como Virginia Wolf.”

Ademais, na páxina web pódese acceder a moitos dos artigos en galego…

 

 

Algunhas experiencias do obradoiro Autocoidado para o Botrato (Soutomaior)

Con todas as dificultades que supón soster espazos presenciais no momento presente e buscando moito o coidado para todas nós, puidemos celebrar en Arcade (Soutomaior), o obradoiro de “Autocoidado para o Botrato en tempos de coronavirus”. Organizouno e convocouno o CIM para o mes de setembro. Queremos compartir aquí algo do que nos levamos para as nosas vidas, para as nosas casas…

“Este obradoiro foi un espazo de afrontar cousas difíciles dun xeito tranquilo, con clama, de verbalizar as cousas que eu sinto. Dinme conta que ás veces estou metida nun labirinto e dou voltas, pero podo ir encontrando un camiño. Hai pasos pequenos que me van permitir pechar moitas cousas: o botrato, deixar o “teño que”, vivir ben as despedidas… Quero  darvos as grazas a todas porque foi unha experiencia supergratificante…” (Isabel)

“Aprendín o dos autoagasallos, facelos presentes… Comezar a dicir “non” e dicilo tranquila… Móvense cousas grandes. Gustáronme os coidados, a música, o grupo…” (Eli)

“Somos mulleres de diferentes idades, con diferentes historias e traxectorias… apréndese moitísimo! O obradoiro foi moi rico e intenso e xera moito benestar. Vexo que necesito ter conta dos meus enredos mentais, que se converten en enredos vitais. Gustáronme moito os momentos de bailar que foron superbonitos. E voume cunha pregunta clave: Que necesito? Que quero? E tamén coa importancia do amor en todo…” (Irene)

“Este obradoiro foi curto, eu levo feito varios obradoiros con Tareixa nestes cinco anos, o primeiro en Pontevedra. Éste serviume para recordar cousas esquecidas e darme conta do que foi cambiando na miña vida: estaba nun labirinto onde todo se estaba derrumbando e axudoume moito o grupo aquel primeiro no que estiven. Estaba nun “tío vivo” emocional e foi aprender a estar ben comigo mesma… Aquí reafirmei iso. Aprendin a vivir soa e a desfrutar diso. Vivir ben! Viva a vida! Espero volvernos reencontrar noutros obradoiros. Non hai mellor aprendizaxe que escoitarnos, porque aquí fálase desde o corazón.” (Alba)

“A miña viaxe co grupo foi maravillosa, o que me deu moita pena foi non poder iniciala e rematala coma debera, xa que estaba topando algo moi lindo dentro de min. Alégrame moito terte coñecido Tareixa, e o resto de compañeiras. Espero volver a verte. Unha aperta moi, moi forte, e grazas por todo.” (Gely)

Invitación ao Congreso de Comunicación e Consciencia

Hai unhas semanas ofrecéronme a posibilidade de participar no “Congreso de Comunicación y Consciencia” (COCO) que se vai desenvolver do mércores 4 ao luns 9 de novembro.

Eu participo no Congreso o xoves 5 de novembro, coa comunicación “Desde o Botrato para o Botrato”. Invítote a que a escoites.

Podes inscribirte gratuitamente a todo o Congreso facendo clic aquí:  https://comunicacionyconsciencia.com/?ref=V42509214T

No Congreso participamos 40 expertas/os; neste enlace poderás acceder ao resto de expertas/os e ás súas comunicacións que intentan responder a preguntas como:

• O que pensamos e dicimos condiciona a nosa saúde física e emocional?
• Por que nos sentimos culpables cando non expresamos de xeito auténtico?
• Como manexar confusións e conflitos dun xeito construtivo, chegando a acordos?
• Como dar poder ás nosas palabras?
• Como darnos o noso lugar na vida e nas relacións: con nós mesmas, na parella, na familia, nas amizades, no traballo…

No Congreso, ofrécese información, ferramentas e estratexias para unha comunicación asertiva que mellore as nosas relacións:

• Identificando estilos e hábitos de comunicación
• Desvelando temores ocultos que sabotean a comunicación
• Vendo como transformar patróns e crenzas limitantes para poder amosarnos tal e como somos
• Reducindo estrés á hora de relacionarnos
• Aprendendo a deixar de colocarnos como vítimas
• Aprendendo a responsabilizarnos das nosas necesidades, sentimentos, pensamentos e condutas (deixando de responsabilizarnos das dxs demais)
• Atopando ferramentas para permanecer abertas/os e receptivas/os para responder con habilidade e sabedoría
• Aprendendo unha comunicación consciente para ser máis compasivas/os e flexibles nas nosas relacións
• Descubrindo que palabras nos curan e elevan

Ben, pois espero que este agasallo che sexa de utilidade e que o poidas desfrutar tanto del como desfrutei eu participando… E como agasallo que é, podes ofrecelo a quen ti queiras, porque está creado para chegar ao máximo de corazóns posibles…

Unha apertiña e, coma sempre, moito botrato para as nosas vidas, especialmente nestes momentos!!!

Tareixa.